Πάνω Στη Γέφυρα Της Κόλασης

Αυτό το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν από περίπου δύο χρόνια και το θυμάμαι ακόμα σαν να έγινε εχθές. Ήταν μεσημεράκι και έκανα τα μαθήματά μου για την επόμενη μέρα. Σε κάποια στιγμή θέλησα να πάρω ένα βιβλίο το οποίο ήταν τοποθετημένο στο πιο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης μου. Για να πάρω λοιπόν αυτό το βιβλίο έπρεπε να ανέβω σε μια καρέκλα.

Πήρα κι εγώ την καρέκλα μου, η οποία είναι ψηλή και περιστρεφόμενη, κι ανέβηκα. Κι ενώ προσπαθούσα να φτάσω το βιβλίο, έκανα μια απότομη κίνηση, στριφογύρισε η καρέκλα, στραμπούληξα πάνω σε αυτήν το πόδι μου κι έπεσα κάτω στο πάτωμα με το κεφάλι. Εκείνη τη στιγμή έχασα τις αισθήσεις μου κι ένιωσα κάτι πάρα πολύ παράξενο: Η ψυχή μου έφευγε από το σώμα μου κι άρχισα να ανεβαίνω ψηλά. Και σε κάποια στιγμή βρέθηκα στην αρχή μιας γέφυρας όπου κάτω από αυτήν υπήρχε λάβα ενώ στο τέλος της υπήρχε ένας κήπος με λουλούδια. Και πάνω στην ώρα που πήγαινα να την διασχίσω, άκουσα μια δυνατή κραυγή. Χάθηκε η εικόνα αυτή από μπροστά μου κι ένιωσα σαν να ξυπνάω από βαθύ ύπνο. Τότε άνοιξα τα μάτια μου και είδα μπροστά μου τη μαμά μου να προσπαθεί να με συνεφέρει. Έριξα μια ματιά γύρω μου και είδα ότι βρισκόμουν στο δωμάτιό μου. Ρώτησα τη μαμά μου εάν ήταν αυτή που τσίριζε και μου απάντησε πως αυτή είχε τσιρίξει γιατί κατατρόμαξε όταν με είδε κάτω στο πάτωμα να… παραμιλάω. Της εξήγησα τι είχα δει, όμως δεν μπόρεσε να μου δώσει καμία εξήγηση. Μήπως εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε και να μου δώσετε μια λογική απάντηση σχετικά με ότι μου συνέβη;