Το Κρανίο Με Το Κερι.

Ήταν καλοκαίρι και ήμουν περίπου 7 ετών. Εκείνο το βράδυ είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο που με ταρακούνησε. Στο όνειρο περπατούσα σε ένα δρόμο και γύρω μου ήταν μαύρο σκοτάδι. Δε μπορούσα να δω τίποτα.
Μετά από πολύωρο περπάτημα άρχισα να βλέπω στο βάθος ένα φως να αναφαίνεται. Αποφάσισα αν και κουρασμένος στο όνειρο να το ακολουθήσω. Περπατώντας και πάλι για κάμποση ώρα άρχισα να πλησιάζω όλο και περισσότερο στο φως μέχρι που ανακάλυψα ότι είχα φτάσει στο χωριό μου που βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα από την πόλη. Το φως ερχόταν από το σπίτι της γιαγιάς μου. Καθώς μπαίνω στην αυλή του σπιτιού κοντοστάθηκα και βλέπω το φως μέσα από το σπίτι της γιαγιάς μου να τρεμοπαίζει. Φοβήθηκα και δεν ήθελα να προχωρήσω επειδή αισθανόμουν φόβο. Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή βραχνή να με προσκαλεί μέσα στο σπίτι φωνάζοντας το όνομα μου και λέγοντας “έλα”. Πλησιάζω στην είσοδο και με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω κάτι που με συντάραξε. Η γιαγιά μου είχε ένα σύνθετο στην είσοδο του σπιτιού και σε ένα ράφι υπήρχε ένα πιάτο με ένα κρανίο μέσα και ένα κεράκι αναμμένο πάνω στο κεφάλι του!!! Ξύπνησα ιδρωμένος και ταραγμένος. Την επόμενη μέρα ζητούσα να δω τον παππού μου γιατί τον αγαπούσα πάρα πολύ και συνήθως πηγαίναμε θάλασσα κάθε μέρα μαζί! Η μητέρα μου μου είπε ότι είχε πάει ένα ταξίδι και δεν ήξερε πότε θα επιστρέψει. Φυσικά μετά από ένα μήνα μου είπαν ότι ο παππούς μου πέθανε.