Ο Παππούς Στο Παράθυρο.

Γεια σας! Είμαι ο Αλέξανδρος και θα σας διηγηθώ μια ιστορία που συνέβη στο χωριό μου στον Αντικάλαμο..! Οκ δε περιμένω να με πιστέψετε με το δίκιο σας αλλά πραγματικά συνέβη. Βράδυ καλοκαιριού τριγυρνούσα στο χωριό με τα δύο ξαδέλφια μου καβάλα στα ποδήλατά μας. Υπάρχουν πολλά δρομάκια εδώ αλλά επιλέγουμε συνήθως το πιο μακρινό για να απολαμβάνουμε την βόλτα μας. Στο δρόμο λοιπόν αυτό, υπάρχει ένα παλιό σπίτι το οποίο δεν κατοικείται πια. Εκεί λοιπόν μας τράβηξε την προσοχή το φως του δήμου το οποίο άρχισε να αναβοσβήνει.
Δεν έδωσα τελικά πολλή σημασία όσο τα δύο ξαδέλφια μου. Τους είπα πως έπρεπε να φύγουμε γιατί είχαμε αργήσει. Εκείνη την στιγμή είδα μια παράξενη φιγούρα στο εσωτερικό του σπιτιού από το παράθυρο. Θεώρησα ότι θα ναι κάποιος που θα θέλει να μας τρομάξει και νομίζω πως τα χε καταφέρει. Δεν φαινόταν όμως να βγαίνει προς τα εμάς αλλά συνέχιζε να στέκεται εκεί. Όμως δεν ήταν αυτό που με τρόμαξε τόσο. Φαινόταν να είναι μια φιγούρα ενός ηλικιωμένου πράγμα αρκετά παράξενο για κάποιον σε τέτοια ηλικία. Ακούστηκε ένας κρότος από το εσωτερικό του σπιτιού. Τα πράγματα φαινόντουσαν λίγο παρατραβηγμένα και εκείνη την στιγμή φώναξα “Έλα φίλε ξεκόλλα δεν είναι αστείο”. Η φιγούρα εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια μας και μια πόρτα χτύπησε δυνατά. Ανεβήκαμε στα ποδήλατά μας και φύγαμε τρομοκρατημένοι αμέσως. Το ίδιο βράδυ ρωτήσαμε τους παππούδες μας για αυτό το σπίτι. Μας είπανε για ένα ηλικιωμένο άνδρα ο οποίος δεν ήταν πολύ φιλικός και έμενε για πολύ καιρό μόνος του. Έχασε την ζωή του στο ίδιο του το σπίτι. Η αιτία λένε πως δεν είναι σίγουρη. Μερικοί λένε από καρκίνο άλλοι από καρδιά και άλλοι ότι αυτοκτόνησε. Ρώτησα το όνομά του και το ψάξαμε με τα παιδιά στο νεκροταφείο την άλλη μέρα. Αφού βρήκαμε τον τάφο του είδαμε την ημερομηνία να λέει: 5/4/1920 και εκείνο το βράδυ είχαμε 5/4/2010. Σύμπτωση; Και εγώ αυτό θέλω να πιστεύω. Η εμπειρία πάντως μας έχει μείνει αξέχαστη.