Η Καθημερινότητα Μιας Φοιτήτριας Της Οδοντιατρικής.

Έχω μία εξαδέλφη που σπουδάζει στην Βουλγαρία οδοντίατρος, στο Πλόβντιβ. Η ξαδέρφη αυτή μου αφηγήθηκε μια φορά που πήγαμε για καφέ πολλές μακάβριες ιστορίες από τον κόσμο των γιατρών και του πανεπιστημίου. Θα σας μεταφέρω κάποιες από αυτές και προειδοποιώ πρόκειται για πολύ χοντρό πράμα που αυτή το ζει καθημερινά και το αφηγείται σαν να μην τρέχει τίποτα (είμαι σίγουρος ότι θα γίνει σπουδαία οδοντίατρος όταν πάρει το πτυχίο).

Μου έχει πει ας πούμε πώς εκεί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο κάνουν τις εγχειρήσεις στα σαγόνια των ασθενών. Τους κάνουν τοπική αναισθησία μόνο στο σαγόνι και τους καθίζουν στην καρέκλα του οδοντίατρου. Μετά τους δίνουν να κρατάνε μια λεκάνη μπροστά από το σαγόνι τους. Και μετά… αρχίζουν το πετσόκομμα. Την σκάφη την θέλουνε για να τρέχουνε τα αίματα εκεί μέσα και να μην λερώνονται τα πατώματα. Ο ασθενής δεν πρέπει να τρομάξει και να πετάξει μακριά τη σκάφη που γεμίζει σιγά σιγά με τα αίματα του. Έχουν εκεί στο ίδιο νοσοκομείο ένα θάλαμο που πετάνε όλα τα παλιοπράματα που δε χρειάζονται, χαλασμένα κρεβάτια, εργαλεία κλπ. Εκεί έχουν και την δεξαμενή με τη φορμόλη. Και μέσα στη δεξαμενή… πλέουν ανθρώπινα μέλη. Χέρια, πόδια και από κανένα κεφάλι. Αυτά τα παίρνουν από πτώματα που είναι στα αζήτητα και το νεκροτομείο τα παραδίδει μετά από κάποιο καιρό στο νοσοκομείο. Και όταν για το μάθημα της ανατομίας χρειάζονται κάποιο όργανο ο καθηγητής λέει σε κάποιο παιδί σαν να μην τρέχει τίποτα: “πήγαινε παιδί μου και φέρε ένα χέρι για να το μελετήσουμε”. Και όταν του το φέρνουνε αρχινάει και το κόβει και τους δείχνει τα διάφορα μέρη. Καμιά φορά ο φοιτητής μπορεί να πάρει κάποιο μέλος για να το μελετήσει στο σπίτι αν θέλει να κάνει κάποια εργασία. Τότε πρέπει να το πάρει μέσα σε φορμόλη. Μερικοί όμως φοιτητές που χρειάζονται κάποιο μέλος για την εργασία τους αλλά δεν καταφέρνουν να πάρουν την σχετική άδεια από τον καθηγητή, τρυπώνουν μέσα στο θάλαμο της φορμόλης και παίρνουν χύμα αυτό που τους χρειάζεται. Μου είχε πει την ιστορία ενός φίλου της που είχε κλέψει από εκεί δύο καρδιές για να τις μελετήσει. Για να τις διατηρήσει δροσερές τις τοποθέτησε μέσα στο καζανάκι της τουαλέτας του. Η ξαδέρφη μου είχε πάρει με άδεια ένα κρανίο για να μελετήσει την οδοντοστοιχία. Το είχε κλεισμένο μέσα σε ένα ντουλάπι του σπιτιού της. Όταν ήρθε η μαμά της να την επισκεφτεί στη Βουλγαρία, της είπε να μην ανοίξει το συγκεκριμένο ντουλάπι. Η θεία βέβαια άνοιξε το ντουλάπι όταν έλειπε η ξαδέρφη μου μια μέρα και όταν επέστρεψε στο σπίτι βρήκε την θεία σε κατάσταση μελαγχολίας από αυτό που είδε μέσα στο ντουλάπι. Αυτές είναι μόνο λίγες από τις ιστορίες καθημερινής φρίκης που έχει ζήσει η ξαδέρφη μου και μου έχει πει.